และจากภูมิประเทศที่มีแต่เขากับการสั่นไหวของแผ่นดินไหวในช่วงนั้น ผมให้สถานที่ที่ผมและหนามเตยไปด้วยกันบ่อยๆคือราตรีแห่งเกาะภูเก็ต
และนอกจากราตรีแห่งเกาะภูเก็ตแล้ว"โรตี" ป่งเกาะภูเก็ตก็ทำให้ผมต้องยอมปั่นแสนไกลเพื่อมากินเกือบทุกวัน และร้านก็ไม่ไกจากสะพานหิน สวนสาธาณะติดทะเลของชาวภูเก็ต สถานที่ที่ผมมักใช้เวลาช่วงที่เปลี่ยนถ่ายเวลาจากกลางวันสู่กลางคืนที่นี้
การไปภูเก็ตครั้งนี้ผมได้อะไรกลับมาเยอะมากแม้จะอยู่ที่นั้นแค่ 10 วันก็ตาม
สำหรับผมแค่เริ่มปั่น เราอาจต้องรับความเปลี่ยนแปลงที่อาจคาดไม่ถึง
จักรยานก็อาจคล้าย สึนามิ
สึนามิ ผู้คนพากันหนี แต่มันก็อาจไม่มา
จักรยาน ผู้คนพากันหลีกหนี(กลัวเหนื่อย และกลัวอื่น) ถ้าได้ลองผมรับรองว่ามาแน่ อย่างน้อยมันก็มาอยู่ในใจแน่นอนครับ